شناسایی عوامل مؤثر بر پایداری طرح‌های بازنشستگی خصوصی با استفاده از رویکرد ترکیبی متدولوژی سیستم‌های نرم و نگاشت شناختی فازی

چالش‌های متعدد پیش‌روی صندوق‌های بازنشستگی در کشور از جمله تغییرات جمعیتی و افزایش عمر، پیشی‌گرفتن تعداد مستمری‌بگیران از تعداد شاغلین، بدهی‌های کلان دولت به صندوق‌های بازنشستگی، عدم مدیریت سرمایه‌گذاری کارآمد وجوه بازنشستگی و...، بازنگری جدی در ترتیبات فعلی نظام بازنشستگی را لازم می‌آورد. یکی از بدیل‌های مناسب که در دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد، بهره‌گیری از طرح‌های بازنشستگی خصوصی و مکمل است. این طرح‌ها به دلیل حکمرانی خاص خود که مستقل از دولت هستند، در سرمایه‌گذاری وجوه صندوق‌های بازنشستگی و همچنین انجام محاسبات بیمه‌ای و سنجش و مدیریت ریسک از کارآمدی بیشتری برخوردارند؛ بااین‌وجود در برخی کشورها توسط دولت مرکزی مورد تضمین نیز قرار می‌گیرند. تحقیق حاضر با هدف تبیین ابعاد مختلف طرح‌های بازنشستگی خصوصی ابتدا عوامل مؤثر بر پایداری طرح‌های بازنشستگی خصوصی را شناسایی نموده سپس وزن هر یک از عوامل را در پایداری طرح تعیین می‌نماید. روش تحقیق مورد استفاده، رویکرد ترکیبی متدولوژی سیستم‌های نرم و نگاشت شناختی فازی است. تصویر غنی شده، تحلیل کاتوو و تعریف ریشه‌ای از طرح‌های بازنشستگی خصوصی جزء یافته‌های تحقیق به شمار می‌روند. همچنین بر اساس نتایج تحقیق، «میزان حقوق دریافتی کارکنان»، «تعداد کارکنان»، «برخورداری مالی کارفرما»، «تعداد بازنشستگان» و «امید به زندگی کارکنان» پنج عنصر اصلی با بیشترین نمره تأثیر بر پایداری طرح‌های بازنشستگی هستند. نتایج این تحقیق برای سیاست‌گذاری در حوزه نظام بازنشستگی قابل استفاده خواهد بود.